Αφαίρεση Σφηκοφωλιών

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΦΗΚΩΝ (Vespula germanica)

Στην τάξη των υμενόπτερων (Hymenoptera), στην υποτάξη Apocrita και στην οικογένεια Vespidae ανήκει το έντομο της σφήκας (V. germanica). Αποτελούν έντομα κεντροφόρα, με στενή κοιλιακή χώρα με έντονους κίτρινους και μαύρους χρωματισμούς και ελάχιστο τρίχωμα. Φέρουν 2 ζεύγη διάφανων φτερών, κεραίες μαύρου χρώματος και πόδια κυρίως κίτρινα. Το μέγεθος των εργατριών κυμαίνεται μεταξύ 12-15mm. Οι βασίλισσες μοιάζουν οπτικά με τις εργάτριες είναι όμως μεγαλύτερες σε μέγεθος και φτάνουν ως τα 20mm.
Αποτελούν θηρευτές άλλων εντόμων (συμπ. Μελισσών) και σε αντίθεση με τις μέλισσες, οι σφήκες επιβιώνουν μετά απο ένα τσίμπημα. Δημιουργούν κοινωνίες μικρότερες των μελισσών, οι φωλιές τους μοιάζουν ως προς τα εξάγωνα κελιά, είναι όμως γκρίζου χρώματος και θυμίζουν χαρτόνι στην όψη. Χτίζονται σε απρόβλεπτες θέσεις (ακόμα και κατακόρυφα) και αναλόγως το είδος των σφηκών διαφέρουν σε σχήμα.
Δεν αποτελούν απαραίτητα επιθετικά έντομα, επειδή όμως οι επαφές τους με τον άνθρωπο είναι συχνότερες από ότι του ανθρώπου με τις μέλισσες (εξαίρεση μελισσοκόμοι), τα τσιμπήματα είναι και αυτά συχνότερα.
Δύο είναι οι κύριες κατηγορίες που εμπίπτουν τα διάφορα είδη σφήκας: οι απόμερες σφήκες (βλ. Vespa orientalis) και οι κοινωνικές σφήκες. Οι ενήλικες απόμερες σφήκες ζουν γενικά και λειτουργούν μόνες τους και οι περισσότερες δεν κατασκευάζουν φωλιές. Σε αντίθεση, οι κοινωνικές σφήκες ζουν σε αποικίες αριθμώντας κατά χιλιάδες και χτίζουν φωλιές. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι όλα τα άτομα της αποικίας ικανά προς αναπαραγωγή. Γενικά, η βασίλισσα και οι αρσενικές σφήκες μπορούν να ζευγαρώσουν, ενώ η πλειοψηφία των ατόμων της αποικίας αποτελείται από στειρωμένες θηλυκές εργάτριες.

Αποτελλούν <<έντομα-παράσιτα>> καθώς τα ανεξάρτητα, γονιμοποιημένα ενήλικα θηλυκά, έχουν την ικανότητα εγκαθίδρυσης αποικίας χωρίς περεταίρω επαφές με άλλα μέλη του ίδιου είδους. Έχουν επίσης τεράστια γεωγραφική εξάπλωση λόγω της ακούσιας μεταφοράς τους από τους ανθρώπους μέσω ταξιδιών σε κλίματα ιδανικά, με άφθονους πόρους και όπου οι φυσικοί τους εχθροί εκλίππουν.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Η κοινωνική σφήκα (V. germanica) έχει τυπικά έναν ετήσιο κύκλο ζωής. Οι βασίλισσες που γεννιούνται από το τέλος του καλοκαιριού ως το φθινόπωρο ζευγαρώνουν με ένα ή περισσότερα αρσενικά και αποθηκεύουν το σπέρμα εντός ενός οργάνου, την σπερματοθήκη. Έπειτα περνούν τους χειμερινούς μήνες σε λήθαργο, σε καλώς μονωμένα σημεία όπως κάτω από πεσμένα φύλλα, σχισμές κορμών και κτήρια. Την άνοιξη οι βασίλισσες αναδύονται από τον λήθαργό τους, τρέφονται με νέκταρ και ξεκινούν να ψάχνουν για σημεία ιδανικά ως προς το χτίσιμο της φωλιάς.
Τυπικά τα σημεία αυτά είναι κρυμμένα: είτε υπογείως, σε τρύπες τοίχων, σε δοκάρια, σε κενά ενδιάμεσα των κτηρίων, ακόμη και σε παρατημένα λαγούμια τρωκτικών. Μόνο σπανίως οι σφήκες θα χτίσουν εκτεθειμένες φωλιές. Αρκετές φορές οι σφήκες καταλήγουν να θανατώνονται λόγω ανταγωνισμού κατά την προσπάθεια εισβολής τους ή αμυνόμενες τις θέσεις των φωλιών τους.
Η κυριαρχούσα βασίλισσα χτίζει την εμβρυική της φωλιά αφού συλλέξει ξύλο από παλιά δέντρα, αποκολλόντας τις ίνες του και προσμειγνύοντάς τες με το σάλιο της, με τα στοματικά της μόρια δημιουργεί λωρίδες υγρού ‘’χαρτιού’’. Η εμβρυική φωλιά αποτελείται από μια κυψέλη με 30 περίπου εξάγωνα κελιά των οποίων τα ανοίγματα κοιτούν προς τα κάτω, προσαρτημένα στο υπόστρωμα με έναν στιβαρό πυλώνα από ‘’χαρτόνι’’ και περιβαλλόμενα από πολλάπλές στρώσεις για μόνωση. Η όλη κατασκευή έχει αρχικά το μέγεθος και σχήμα μιας μπάλας του golf.

Μόλις οι νεαρές εργάτριες φτάσουν στο στάδιο του ακμαίου, αναλαμβάνουν καθήκοντα αναζήτησης τροφής και χτισίματος της φωλιάς, ενώ η βασίλισσα παραμένει στη φωλιά. Οι δραστηριότητές τους περιλαμβάνουν εκσκαφή της φωλιάς αφαιρόντας χώμα μαλακόνοντάς το με νερό που έχουν συλλέξει, ώστε να μεγαλώσουν έτσι τη φωλιά. Η συλλογή τροφής συνεπάγεται στην αναζήτηση πρωτεινών όπως νεκρά αρθρόποδα ώστε να ταιστούν οι αναπτυσσόμενες προνύμφες, και υδατανθράκων όπως νέκταρ, χυμούς δέντρων και φρούτων και μέλι ώστε να ταιστούν οι ενήλικοι πληθυσμοί.

Όσο η φωλιά μεγαλώνει, όλο και περισσότερες κυψέλες προστίθενται κάτω από την αρχική της βασίλισσας, συγκολλημένες όλες τους με στιβαρούς ‘’χάρτινους’’ πυλώνες, και η εξωτερική ‘’μόνωση’’ ανακυκλώνεται. Στα τέλη του καλοκαιριού η φωλιά έχει φτάσει να έχει μέγεθος μπάλας ποδοσφαίρου με αρκετές χιλιάδες ενήλικες εργάτριες. Στη φάση αυτή χτίζονται τα κελιά εκτροφής των βασιλισσών (διπλάσια σε όγκο από τα κελιά των εργατριών) με σκοπό νέες βασίλισσες και αρσενικά (τα οποία μπορούν να εκτραφούν και σε κελιά εργατριών) να παραχθούν.

Αφού τραφούν και αποθηκεύσουν λίπος, οι νεαρές βασίλισσες φεύγουν από τη φωλιά, ζευγαρώνουν και αναζητούν καταλύματα ώστε να ξεχειμωνιάσουν, όπου θα παραμέινουν ως την άνοιξη. Οι αποκίες των σφηκών έχουν τη δυνατότητα να περάσουν το χειμώνα φιλοξενόντας τις νεαρές βασίλισσες αντί αυτές να ξεχειμωνιάσουν φεύγοντας από τη φωλιά. Έτσι παραμένουν, αναπτύσσουν τις ωοθήκες τους και ξεκινούν την εναπόθεση αυγών. Τέτοια συμπεριφορά έχει παρατηρηθεί ανά καιρούς στη Β. Αφρική, στη Σκόπελο και στη Ν. Γαλλία. Αποτελεί όμως συχνό φαινόμενο σε Ασία και Αυστραλία, όπου περίπου το 10% των αποικιών της V. germanica συνεχίζει για περισσότερους απο 12 μήνες με μερικές φωλιές να φτάνουν σε τεράστια μεγέθη.

Κατόπιν εκτίμησης του προβλήματος που αντιμετωπίζετε, η εταιρεία μας πραγματοποιεί αφαιρέσεις φωλιών σφηκών με μηχανικά μέσα, με ασφάλεια και σεβασμό προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Τα βιοκτόνα σκευάσματα υγειονομικής σημασίας και τα ατοξικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται είναι τελευταίας γενιάς υψηλών προδιαγραφών, όλα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και σύμφωνα με όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή εφαρμογή αυτών, πάντα υπό την επίβλεψη και παρουσία υπεύθυνου επιστήμονα.