Καταπολέμηση Μύγας

ΜΥΓΑ

ΧΑΡΑΚΤΗΡIΣΤIΚΑ ΜΥΓΩΝ

Στην τάξη των δίπτερων εντόμων και στην υπόταξη Brachycera (κοντές κεραίες) ανήκει το έντομο της μύγας. Μπορούν να αναπαράγονται με μεγάλη ευκολία γιατί σε σύντομο χρονικό διάστημα περνούν από τα τέσσερα στάδια της εξέλιξής τους.
Έχουν μέτριο μέγεθος και όπως λέει το όνομά τους στο εμπρόσθιο μέρος φέρουν δύο πτέρυγες, οι οποίες είναι μεμβρανώδεις και διαφανείς με φτωχή νεύρωση. Οι δύο οπίσθιες πτέρυγες έχουν μεταμορφωθεί σε αλτήρες, οι οποίοι προσφέρουν ισορροπία κατά την πτήση και επίσης ρυθμίζουν την ταχύτητα.

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Η μύγα είναι ολομετάβολο έντομο, δηλαδή υποβάλλονται σε πλήρη μεταμόρφωση αφού περνούν και από τα τέσσερα στάδια του βιολογικού της κύκλου κατά την ανάπτυξή της. Αυγό, προνύμφη, νύμφη και ενήλικο έντομο. Η μεταμόρφωση της μύγας από το αυγό στο ενήλικο έντομο απαιτεί συνολικά 10 έως 40 ημέρες, ανάλογα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και την ποσότητα και ποιότητα της τροφής για τις προνύμφες. Κάθε θηλυκό έντομο στη διάρκεια της ζωής του μπορεί να γεννήσει μέχρι και 500 αυγά.

Αυγά: Η θηλυκή μύγα εναποθέτει τα αυγά σε ζωικά απόβλητα ή υγρά οργανικά υλικά. Τα αυγά είναι λευκού χρώματος και έχουν μήκος περίπου 1,2 χιλιοστά. Μια θηλυκή μύγα μπορεί να γεννήσει μέχρι 500 αυγά σε διάστημα τριών έως τεσσάρων ημερών. Η εκκόλαψή τους διαρκεί μία ημέρα και στη συνέχεια μεταμορφώνονται σε προνύμφες.
Προνύμφη: Οι προνύμφες συχνά αναφέρονται και ως ΄σκουλήκια’. Έχουν μήκος από 9,5 έως 19,1 χιλιοστά, δεν έχουν πόδια και προτιμούν θερμό και υγρό περιβάλλον για να αναπτυχθούν. Οι προνύμφες σε περιόδους με υψηλές θερμοκρασίες ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους σε 8 έως 24 ώρες. Τρέφονται με βλαστούς και ρίζες φυτών, με σάρκες ζωντανών ζώων, ενώ κάποια είδη τρέφονται αποκλειστικά με φυτά και ζώα που βρίσκονται σε αποσύνθεση. Αφού ολοκληρώσουν τρία στάδια στην ανάπτυξή τους (προνύμφη 1ου, 2ου & 3ου σταδίου), μετακινούνται σε πιο στεγνά εδάφη και μεταμορφώνονται σε νύμφες.
Νύμφη: Όταν η προνύμφη έχει περάσει και από το 3ο στάδιο της ανάπτυξής της, το δέρμα της μετατρέπεται σε ένα σκληρό κέλυφος (puparium) μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η χρυσαλίδα. Εντός του ‘puparium’ και εφόσον επικρατούν ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας η προνύμφη μέσα σε 3 ημέρες έως 5 εβδομάδες μεταμορφώνεται σε ενήλικο έντομο, από όπου και αναδύεται.
Ενήλικο έντομο: Σε αυτή τη φάση τα φτερά ξεδιπλώνονται, επεκτείνονται, στεγνώνουν και σκληραίνουν. Έτσι το ενήλικο έντομο είναι σε θέση πια να πετάξει.

ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΥΓΑΣ

Η μύγα δραστηριοποιείται κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ όταν πέφτει το σκοτάδι αναπαύεται στις γωνίες των δωματίων και στη βλάστηση ή παραμένει κολλημένη στις οροφές. Τρέφεται με χυμούς φυτών, με υγρά που εκκρίνονται από ζωντανούς οργανισμούς και με ακαθαρσίες, ενώ κάποια είδη της απομυζούν το αίμα των ζώων και των ανθρώπων. Η μύγα προτιμάει θερμοκρασίες γύρω στους 28 C. Όσο πιο κοντά στην ιδανική αυτή θερμοκρασία, είναι η μέση θερμοκρασία στην περιοχή δραστηριοποίησής της, τόσο πιο γρήγορα περνάει από τα τέσσερα στάδια του βιολογικού της κύκλου και συνεπώς τόσο πιο γρήγορη είναι η ανάπτυξή της. Τους χειμερινούς μήνες που οι θερμοκρασίες γενικά είναι αρκετά κάτω από τις ιδανικές για την ανάπτυξή της, η μύγα επιβιώνει με τη μορφή της προνύμφης ή της νύμφης.
Η μύγα επίσης ελκύεται από ρεύματα αέρα και οσμές και συνηθίζει να πετάει σε ύψος 1,5-2 μέτρα. Μπορεί να ταξιδέψει αρκετά χιλιόμετρα μακριά, αν και συνήθως προτιμάει να παραμένει κοντά στις εστίες αναπαραγωγής της.
Το προσδόκιμο ζωής των ενηλίκων διαφέρει ανάλογα με το φύλο, τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος και τη διαθέσιμη τροφή. Γενικότερα, η θηλυκή μύγα ζει 6-8 εβδομάδες, ενώ η αρσενική μύγα ζει λιγότερο.

ΕΙΔΗ ΜΥΓΑΣ

Οικιακή μύγα (Musca domestica Linnaeus)
Οι μύγες αυτές έχουν αυτή την ονομασία επειδή βρίσκονται μέσα και γύρω από τα σπίτια. Είναι ένα παράσιτο που όχι μόνο προκαλεί όχληση, αλλά είναι φορέας νοσογόνων οργανισμών. Τα ενήλικα έχουν μέγεθος 4-7,5mm, και το χρώμα τους είναι θαμπό γκρι. Τα στοματικά τους μόρια είναι κατάλληλα προσαρμοσμένα ώστε να απομυζούν τροφές υγρής μορφής όπως γάλα, σιρόπι, νερό, υγρά φρούτων σε αποσύνθεση, περιττώματα κλπ. Η θηλυκιά μύγα εναποθέτει τα αυγά της σε κάθε είδους οργανική ουσία που βρίσκεται σε αποσύνθεση εξασφαλίζοντας ιδανική θερμοκρασία και υγρασία για την εκκόλαψή τους και πλούσιο υπόστρωμα για την τροφή των προνυμφών. Τα αυγά θανατώνονται όταν στεγνώσουν και σε θερμοκρασίες μικρότερες των 15 oC ή μεγαλύτερες των 40 oC. Η διάρκεια ζωής των ενηλίκων σε ιδανικές συνθήκες είναι περίπου 30 ημέρες ενώ η ακτίνα διασποράς τους από την εστία ανάπτυξης των προνυμφών είναι 3-4 χιλιόμετρα. Η οικιακή μύγα είναι μηχανικός μεταφορέας πολλών παθογόνων οργανισμών (πάνω από 100) και μπορεί να προκαλέσει λοιμώξεις όπως σαλμονελλώσεις, τυφοειδή πυρετό ή να μεταδώσει τα παθογόνα της χολέρας, του άνθρακα, της μικροβιακής δυσεντερίας κ.α. Η μετάδοση των παθογόνων γίνεται είτε με τα περιττώματά της είτε με τη “σταγόνα εμετού” που συχνά αφήνει στις τροφές που κάθεται.

Ταβάνια ή Αλογόμυγες (οικογ. Tabanidae)
Τα Tabanidae είναι μύγες μετρίου έως πολύ μεγάλου μεγέθους με παγκόσμια εξάπλωση. Τα αρσενικά τρέφονται με φυσικές σακχαρούχες ουσίες όπως και τα θηλυκά με τη διαφορά ότι τα θηλυκά επιπρόσθετα νύσσουν μια μεγάλη ποικιλία θηλαστικών όπως άλογα και βοοειδή, ερπετά, αμφίβια , πτηνά ακόμη και άνθρωπο. Τα θηλυκά αφήνουν τα αυγά τους στην κάτω πλευρά φύλλων, βλαστών κλπ που κρέμονται πάνω από λασπώδεις και υδαρείς περιοχές οι οποίες αποτελούν περιβάλλον ανάπτυξης των προνυμφών. Τα θηλυκά ακμαία είναι ιδιαίτερα δραστήρια κατά τη διάρκεια της ημέρας και της έντονης ηλιοφάνειας. Εντοπίζουν το “θύμα” τους κυρίως με την όραση παρόλο που η οσμή του διοξειδίου του άνθρακα συμβάλει στον εντοπισμό του. Ενδημούν σε δάση, ελώδεις περιοχές και λειβάδια ενώ σπάνια εισέρχονται σε σπίτια. Η εμφάνισή τους είναι εποχική και για τα εύκρατα κλίματα από την Άνοιξη μέχρι το Καλοκαίρι. Επειδή τα θηλυκά τρέφονται με πολλές διακοπές στο γεύμα τους προκαλούν πολλά τσιμπήματα και είναι υπεύθυνα για τη μετάδοση πολλών ασθενειών όπως του άνθρακα, της τουλαραιμίας, της ασθένειας του Lyme, της ασθένειας surra και της λοΐσης που είναι η σοβαρότερη ασθένεια που μεταδίδεται στον άνθρωπο.

Μυγάκια των φρούτων (Drosophila spp.)
Η ονομασία τους προέρχεται από το μικρό τους μέγεθος και από το γεγονός ότι αναπτύσσονται σε φρούτα και λαχανικά που βρίσκονται στο στάδιο της αποσύνθεσης. Χαρακτηριστικό τους είναι ότι εντοπίζονται κοντά και γύρω από δοχεία με ξύδι, κρασί, τουρσί και γενικά όπου υπάρχει όξινο περιβάλλον. Τα ενήλικα έντομα έχουν μέγεθος 3-4mm, συμπεριλαμβανομένων και των φτερών. Το χρώμα τους είναι ανοιχτό καφέ με σκούρα κοιλία και μάτια κόκκινου χρώματος.

Χρυσόμυγες (οικογ. Calliphoridae)
Οι μύγες αυτού του είδους πέρα από την ενόχληση που προκαλούν, έχουν και σημαντική ιατρική σημασία. Μέσω των προνυμφών μεταδίδουν νοσήματα που προσβάλλουν τις κοιλότητες των ιστών (συνήθως σε πληγές) των ανθρώπων και των ζώων. Τα ενήλικα έχουν μήκος 4-16mm και το χρώμα του σώματός τους είναι συνήθως ιριδίζον μεταλλικό μπλε ή χαλκοπράσινο στο οποίο οφείλουν το χαρακτηρισμό τους ως χρυσόμυγες. Τα περισσότερα είδη αυτής της μύγας αναπτύσσονται σε σώματα νεκρών ζώων, ζωικά περιττώματα, σάπια βλάστηση και σκουπίδια.

Κρεατόμυγες (οικογ. Sarcophagidae)
Οι μύγες αυτές συναντώνται σε όλο τον κόσμο και είναι χαρακτηριστικές μεγάλες, τριχωτές, μη ιριδίζουσες σε γκριζωπού χρώματος. Τα ενήλικα αφήνουν προνύμφες και όχι αυγά σε τροφές σε αποσύνθεση, περιττώματα, πληγές αλλά κυρίως σε πτώματα καθώς είναι πτωματοφάγες. Προκαλούν μυϊάσεις που επηρεάζουν διάφορα μέρη του σώματος ανάλογα με το σημείο προσβολής όπως οφθαλμούς, δέρμα, ρινοφαρυγγική κοιλότητα, εντερικό σωλήνα, κλπ.

Μυγάκια των φρεατίων (Psychodidae)
Αν και εντομολογικά ανήκουν στην υποοικογένεια των φλεβοτόμων που συνήθως αναφέρονται ως “σκνίπες” οι περισσότεροι άνθρωποι τα αναφέρουν ως “μυγάκια”. Το σώμα τους και τα φτερά τους είναι τριχωτά. Το χρώμα τους είναι υποκίτρινο έως καφέ γκρι, ανάλογα με το είδος. Τα περισσότερα είδη δεν μπορούν να νύσσουν το δέρμα των ανθρώπων και των ζώων, ωστόσο υπάρχουν είδη των οποίων τα θηλυκα μυζούν το αίμα ανθρώπων και ζώων κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες. Αναπτύσσονται στα τοιχώματα των φρεατίων και σε χώρους όπου συγκεντρώνονται λύματα. Αγαπούν την υγρασία και οι προνύμφες τους τρέφονται με οργανικές οπυσίες. Πολύ συχνά το πρόβλημα αναφέρεται ως “μαύρα μυγάκια” που συναντώνται κυρίως στο μπάνιο ή σε κουζίνες και χψώρους επεξεργασίας τροφίμων λόγω της υψηλής υγρασίας και της αφθονίας τροφής. Πέρα από το γεγονός ότι είναι ενοχλητικά έντομα και ανεπιθύμητα σε χώρους εστίασης αποτελούν σοβαρό υγειονομικό κίνδυνο, καθώς αποτελούν φορείς σοβαρών ασθενειών όπως η σπλαχνική λεϊσμανίαση (Καλα-αζάρ), δερματική λεϊσμανίαση, κ.α.

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ

Η διαχείριση και καταπολέμηση των μυγών σε κατοικημένους χώρους περιλαμβάνει αρκετά μέτρα πρόληψης για τον έλεγχο του πληθυσμού.
Το σημαντικότερο μέτρο που κρατά τις μύγες μακριά είναι η απομάκρυνση και καταστροφή των απορριμμάτων και γενικότερα η σχολαστική καθαριότητα. Στους εσωτερικούς χώρους και μέχρι να απομακρυνθούν τα απορρίμματα θα πρέπει να βρίσκονται σε καλά κλεισμένους κάδους ούτως ώστε να εμποδίζονται οι ενήλικες μύγες να γεννούν τα αυγά τους πάνω σε αυτά.
Επίσης, φρούτα και λαχανικά θα πρέπει να βρίσκονται εντός κλειστών δοχείων ή εντός ψυγείου, σε διαφορετική περίπτωση προσελκύουν τις μύγες (κυρίως το δροσόφιλα). Ειδικότερα οι μύγες των φρεατίων το σημαντικότερο μέτρο είναι ο καθαρισμός των φρεατίων με καθαριστικά αποχέτευσης και πολύ ζεστό νερό ή σε δύσκολες περιπτώσεις ειδικό καυστικό αποχέτευσης. Σε οποιαδήποτε περίπτωση θα πρέπει να εξαλείψουμε τυχόν προβλήματα υγρασίας, που ευνοούν την ανάπτυξη των μυγών.

Έλεγχος της εισόδου των μυγών από ανοίγματα: Όσο αυτό είναι εφικτό, οι πόρτες και τα παράθυρα θα πρέπει να παραμένουν κλειστά ή σε αντίθετη περίπτωση να τοποθετούνται σίτες και περσίδες. Επίσης, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι το φως και οι υψηλές θερμοκρασίες φέρνουν τις μύγες στον εσωτερικό χώρο. Σε επαγγελματικούς χώρους η τοποθέτηση αεροκουρτίνας ή λωριδοκουρτίνας στις εισόδους κρίνεται απαραίτητη, ενώ αποτελεί απαίτηση του HACCP για χώρους τροφίμων. Οι αεροκουρτίνες δημιουργούν ένα φράγμα αέρος ανάμεσα στο εξωτερικό και εσωτερικό περιβάλλον. Αποτρέπουν την είσοδο των εντόμων δημιουργώντας μια αόρατη πόρτα. Διατίθενται σε διάφορα μοντέλα ανάλογα με το μέγεθος του ανοίγματος.
Οι λωριδοκουρτίνες είναι κατασκευασμένες απο PVC, είναι μεγάλης αντοχής και κατάλληλες για επαφή με τρόφιμα. Τοποθετούνται σε εσωτερικές ή εξωτερικές πόρτες, ή πόρτες ψυγείων και χρησιμοποιούνται για τη μόνωση των χώρων από έντομα (όπως οι μύγες), θερμοκρασία, οσμές, σκόνη και θόρυβο. Για την καλύτερη δυνατή μόνωση οι λωρίδες επικαλύπτουν η μία την άλλη σε ποσοστό συνήθως 30%. Επιτρέπουν τη διέλευση του προσωπικού και των διαφόρων μέσων μεταφοράς.

Έλεγχος των εστιών αναπαραγωγής των μυγών: Στους εξωτερικούς χώρους τα απορρίμματα που παραμένουν και μέχρι να απομακρυνθούν θα πρέπει να σκεπάζονται με φύλλα πολυαιθυλενίου έτσι ώστε τυχόν προνύμφες να θανατώνονται από την αύξηση της θερμοκρασίας που θα δημιουργείται. Η απομάκρυνση των στάσιμων νερών, η αποξήρανση λασπωδών περιοχών και η τακτική καθαριότητα στάβλων και χώρων διαβίωσης ζώων μειώνει σημαντικά τη δημιουργία εστιών ανάπτυξης προνυμφών.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ

Χημική καταπολέμηση:

Καταπολεμούμε τις μύγες με συντονισμένα μέτρα κατά των ατελών σταδίων και των ενηλίκων. Ο προσδιορισμός του είδους της μύγας μας βοηθάει στο να επιλέξουμε το κατάλληλότερο πρόγραμμα. Γενικότερα, στους εξωτερικούς χώρους εφαρμόζεται ένα συστηματικό πρόγραμμα ψεκασμών, με ειδικά επιλεγμένα εντομοκτόνα. Οι υπολειμματικοί αυτοί ψεκασμοί γίνονται τις περιόδους έξαρσης του προβλήματος, κυρίως τους καλοκαιρινούς – φθινοπωρινούς μήνες, και έχουν ως στόχο τον περιορισμό του πληθυσμού. Με ψεκαστήρα χαμηλής προπίεσης γίνονται απευθείας ψεκασμοί των εξωτερικών τοίχων, κάδων σκουπιδιών και άλλων επιφανειών όπου τα ενήλικα έντομα αναπαύονται, αναζητούν την τροφή τους ή παραμένουν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα οι ψεκασμοί θα πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε 1,5 – 2 μήνες. Σε ειδικές περιπτώσεις (π.χ. στάβλοι ζώων, χώροι βιολογικών καθαρισμών) ή σε περιόδους έντονης βροχόπτωσης, όπου το φάρμακο ξεπλένεται από τη βροχή, οι επαναλήψεις θα πρέπει να είναι συχνότερες.
Στους εσωτερικούς χώρους, όπου υπάρχει πρόβλημα με μύγες, οι ψεκασμοί συνιστώνται μόνο στην περίπτωση της μύγας των φρεατίων, με απευθείας ψεκασμό στα φρεάτια και στα σιφώνια. Στις περιπτώσεις που το πρόβλημα προέρχεται από την οικιακή μύγα ή τη δροσόφιλα εφαρμόζεται επίχρισμα του εντομοκτόνου με πινέλο σε κρυφά σημεία του χώρου ή πάνω σε χαρτόνι το οποίο επίσης τοποθετείται σε μη ορατά και δύσκολα προσβάσιμα σημεία. Επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ετοιμόχρηστο εντομοκτόνο δόλωμα σε μορφή κόκκων, το οποίο ανανεώνεται κάθε 1-6 εβδομάδες.
Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των ενήλικων εντόμων είναι πυρεθροειδή, πυρεθρίνες και νεονικοτινοειδή. Για την αντιμετώπιση και καταπολέμηση των προνυμφών χρησιμοποιούνται ρυθμιστές ανάπτυξης. 
Όλα τα σκευάσματα είναι άοσμα, φιλικά προς το περιβάλλον, δε λερώνουν και δε διαβρώνουν τις επιφάνειες και έχουν έγκριση από το ΥΠΑΑΤ. Είναι εντομοκτόνα επαφής – στομάχου, προκαλούν στο έντομο παράλυση, λήθαργο και θάνατο. Έχουν υπολειμματική δράση και η διάρκεια δράσης τους εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και το είδος της επιφάνειας που ψεκάσθηκε.

Μηχανική καταπολέμηση:

Ηλεκτρικές εντομοπαγίδες: Οι εντομοπαγίδες είναι παγίδες λυχνίας UV με κολλητικές επιφάνειες για την αιχμαλώτιση των ιπτάμενων εντόμων χωρίς να τεμαχίζονται. Το φως της λάμπας προσελκύει τα έντομα και στη συνέχεια αυτά παγιδεύονται στην κολλητική επιφάνεια. Όταν η επιφάνεια αυτή γεμίσει με έντομα ή όταν περάσει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και χάσει την κολλητική της ιδιότητα αντικαθίσταται πολύ εύκολα. Η αιχμαλώτιση των εντόμων στις κολλητικές επιφάνειες μας δίνει την δυνατότητα καταμέτρησης και ταυτοποίησης των εντόμων, ούτως ώστε να επιλέγουμε την καταλληλότερη μέθοδο αντιμετώπισης και καταπολέμησης. Οι ηλεκτρικές εντομοπαγίδες είναι αθόρυβες κατά τη σύλληψη του εντόμου και διαθέτουν όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά ασφαλείας που απαιτούνται από το ύστημα διασφάλισης υγιεινής (HACCP). Ανάλογα με τη διαμόρφωση του χώρου στον οποίο θέλουμε να τοποθετήσουμε εντομοπαγίδες, υπάρχουν επιτοίχιες, επιτραπέζιες ή κρεμαστές.
Οικολογικές παγίδες: Σε εξωτερικούς επίσης χώρους (π.χ. αυλή) ή χώρους όπως στάβλοι ζώων και χώροι με κοπριά η παγίδευση των ενήλικων εντόμων μπορεί να γίνει διάφορες παγίδες. Υπάρχουν παγίδες με προσελκυστικές ουσίες (π.χ. χυμός μήλου) διαλυμένες σε νερό. Πρόκειται για πλαστικές συσκευασίες, οι οποίες τοποθετούνται σε εξωτερικούς χώρους (π.χ. στάβλοι, πάρκα, κήπους, κατασκηνώσεις) με δυνατότητα παγίδευσης από 20.000 έως 40.000 μύγες.

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ/ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΩΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΜΥΓΑ

Η μύγα είναι ενοχλητικό έντομο και προκαλεί δυσφορία στους ανθρώπους, όταν έρχεται σε επαφή μαζί τους κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης ή του φαγητού. Ρυπαίνουν τα ρούχα, τα έπιπλα και τα αντικείμενα. Στις τουριστικές περιοχές προκαλούν σημαντικές οικονομικές ζημιές.
Από υγειονομκής πλευράς, η μύγα είναι μηχανικός μεταφορέας πολλών παθογόνων μικροοργανισμών και παρασίτων, μεταφέροντας μισό δισεκατομμύριο μικροοργανισμούς στο εξωτερικό του σώματος και περίπου 30 εκατομμύρια στον εντερικό σωλήνα. Σε αυτό βοηθάει και η κατασκευή του σώματός της. Η προβοσκίδα και τα πόδια της έχουν πολλές μικρές τρίχες και μπορούν να μεταφέρουν διάφορα παθογόνα, όπου ακουμπούν. Επίσης, η μύγα όταν τρέφεται με μολυσμένα υλικά, το πεπτικό της σύστημα γεμίζει με μικροοργανισμούς που στη συνέχεια μέσω των περιττωμάτων ή μέσω της ‘σταγόνας νερού’, μολύνει τροφές, το νερό, μαγειρικά σκεύη και οτιδήποτε άλλο με το οποίο έρχεται σε επαφή. Από τις κυριότερες ασθένειες που μεταδίδονται μέσω της μύγας είναι η σαλμονέλα που βρίσκεται σε πουλερικά, αυγά και κρέατα, η χολέρα, η πολυομελίτιδα, η δυσεντερία, το τράχωμα (κύρια αιτία τύφλωσης παγκοσμίως), η λεϊσμανίαση, μυϊάσεις οι φιλαριάσεις, η τρυπανοσωμίαση ή “ασθένεια του ύπνου”, κ.ά.
Επίσης, η μύγα σε μια φάρμα επιδρά αρνητικά στη γαλακτοπαραγωγή και κρεατοπαραγωγή. Μειώνει σημαντικά τον όγκο της παραγωγής από τον όχληση και τον εκνευρισμό που προκαλεί στα ζώα.

Τα βιοκτόνα σκευάσματα υγειονομικής σημασίας και τα ατοξικά σκευάσματα που χρησιμοποιούνται είναι τελευταίας γενιάς υψηλών προδιαγραφών, όλα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και σύμφωνα με όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφαλή εφαρμογή αυτών, πάντα υπό την επίβλεψη και παρουσία υπεύθυνου επιστήμονα.